Relax

En dan zit je er gewoon ineens, s ‘morgens op je terras met vers geperste Celery Juice in het zonnetjes in Portugal! Nou ja ineens is ook niet helemaal waar. We hebben er 2 jaar naar uitgekeken en naar toegeleefd.

Vaak genoeg bedenk je hoe het zal zijn en voelen wanneer je niet meer teruggaat naar Nederland en Portugal je nieuwe thuis is.

Het is waar, ik heb nog steeds een beetje een vakantiegevoel!

Dit heeft natuurlijk ook te maken met de prachtige omgeving, het mooie weer, het strand op steenworp afstand en de andere cultuur.

En tóch is het niet helemaal hetzelfde als vakantie.…. Je bent al snel meer onderdeel van een gemeenschap. Zo stond ik laatst in het postkantoor en kwam ik een buurvrouw tegen. Zij begon direct een praatje en net als in Nederland praat men graag over het weer. Het enige verschil is dan wel dat we hier kunnen zeggen; ‘wat is het warm hé, vandaag’.

Trots liep ik weer naar buiten omdat ik in mijn beste Portugees een praatje heb kunnen houden met de buurvrouw. Op die momenten voel ik me al helemaal thuis! ☺️

Er zijn ook momenten dat ik het lastiger vind mijn draai te vinden. Het Portugese ritme heb ik dan ook nog niet helemaal gevonden.

Alles kán hier en niets móet, daar moet ik nog erg aan wennen. Niet dat er niets te doen is hoor. Er is juist heel veel te doen! Maar dat zijn de grote klussen waarmee Eus druk is. Aan zijn maatstaven kan echt niemand voldoen. Ik mag me er niet mee bemoeien…. heel soms wel een beetje helpen. June is dan wel weer een uitzondering, zij is inmiddels zijn side kick😉 Je zou ze kunnen zien als Buurman en Buurman.

Eus en June vermaken zich wel. Bouwen een zithoek hier en een pergola daar. Eus legt nog even een moestuin aan, hij draait zijn hand er niet voor om. Het zijn nou niet bepaald de kwaliteiten die ik bezit. Heel soms voel me ik me daar ook een beetje schuldig over.

Nu vraag je je misschien af wat ik dán wel doe de hele dag…? 🧐

Nou, in de ochtend ga ik lekker buiten wat rommelen, moestuin water geven (de eerste bak) paden schoon houden onkruid wieden………. en dan maak ik voor de harde werkers een heerlijke lunch. Een heerlijke clubsandwich, Griekse salade met verse olijven, binnenkort van ons eigen land! of een goed gevulde omelet. S ’middags lees ik lekker een boek, lang leve de e-reader! Doe een wasje en maak nog even het huis schoon. Aan het einde van de middag strijken we lekker met een tapas plankje en een wijntje neer in onze prachtige nieuwe zithoek. En vergeet niet dat ook de boodschappen moeten worden gedaan voor een voedzame maaltijd, welke ik dan uiteraard ook zelf bereid.

Een soort van manusje van alles. Maar dat klinkt niet zo niet leuk. Ik heb mezelf daarom de titel “Directing Manager” gegeven. Best een mooie job hoor😜

Ik heb nog even gedacht om op zoek te gaan naar een soort van dagbesteding. Maar wat verzin je dan? Daar ben ik dus ook snel weer van teruggekomen. Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik misschien wel al genoeg doe. En ik helemaal niets móet. Dat is juist ook één van de redenen geweest waarom we naar Portugal zijn gekomen, Om een relaxter leven te gaan leiden. Alleen blijkt dat moment voor mij eerder te zijn gekomen dan voor Eus en June.

Ik ga vanaf nu alle dingen doen die ik mezelf had voorgenomen. Lekker in de ochtend starten met Yoga, lekker wandelen, mediteren en meer van dat soort dingen.

Dus ik ga nu weer heel relaxed genieten van de zon die schijnt met het nieuwe boek dat ik al eeuwen wilde lezen en daarnaast zal ik ook mijn plichten als Directing Manager vervullen. Ik ga het nog druk krijgen…..

Saudações!

verhuizing